Mijn Jaar Na Jou - Nina de Pass recensie
"Als je zou kunnen sterven van schuldgevoel, dan zou ik dood zijn. Zoals ook eigenlijk de bedoeling was."
Oudjaarsavond, San Franciso. Het feest van het jaar eindigt in een tragisch ongeluk. Cara overleeft het. Haar beste vriendin Georgina niet.
Negen maanden later besluit Cara's moeder dat een kostschool in de Zwitserse Alpen de nieuwe start is die haar rouwende dochter nodig heeft. Maar Cara weet dat het niks uitmaakt; Georgina is weg en niets zal haar terugbrengen.
Op haar nieuwe school weet niemand iets over Cara's verleden en ze is van plan dat zo te houden. Maar hoe ze ook haar best doet om afstand te bewaren, haar nieuwe vrienden breken de muur die ze zo zorgvuldig had opgebouwd langzaam af. Vooral de ongewone, oprechte Hector, die beter dan wie dan ook begrijpt hoe ze zich voelt. Hoe dichter Cara naar Hector toe groeit, hoe meer Georgina wegglijdt. Het leven omarmen betekent dat ze het verleden moet loslaten, maar Cara weet niet zeker of ze wel een tweede kans verdient.
Ik heb dit boek uitgekozen op basis van de titel. "Mijn jaar na jou" sprak me direct aan toen ik de titel voor de eerste keer las. Ik was erg benieuwd naar het boek en ik kon dan ook niet wachten om er in te beginnen.
'Mijn jaar na jou' is een ontroerend, fascinerend en intrigerend verhaal dat je niet meer loslaat. We volgen Cara en haar lijdensweg naar herstelling. Van haar fysieke wonden is ze al lang genezen, maar haar emotionele wonden zijn dieper dan ooit. Ze wordt op kostschool gestuurd naar Zwitserland waar ze dreigt weg te kwijnen door schuldgevoelens.
Ik vind het personage van Cara heel goed neergezet. We zien hoe zij ten ondergaat aan het verlies van haar beste vriendin. We zien hoe de schuldgevoelens haar verder naar de afgrond duwen. Ze sluit zich volledig af en gunt zichzelf geen geluk meer. Ze sluit iedereen buiten waar ze ooit om gaf. Haar nieuwe klasgenoten laat ze ook niet dichtbij komen, uit schrik dat ze achter de waarheid zouden komen. Na verloop van tijd begint ze zich langzaam aan open te stellen voor haar klasgenoten, maar de weg naar herstelling is nog lang en loopt niet altijd even gemakkelijk. Ik vind dat dit prachtig beschreven wordt. We voelen echt mee met Cara en het lijkt alsof ze ons ook beetje bij beetje toelaat in haar leven, doordat ze ons en haar vrienden steeds dichterbij laat komen. Haar lijdensweg ziet er zo echt uit, waardoor we in het boek gesleurd worden.
Elk personage in het boek heeft ook zijn eigen verhaal in het boek. Het draait niet alleen om Cara, maar om iedereen rond haar. We krijgen af en toe een kijkje in hun leven. Dit geeft naar mijn mening het boek nog extra diepgang, doordat de focus niet alleen op Cara ligt.
De avond van het ongeluk wordt meerdere keren vertelt in het boek. Steeds verandert er iets naarmate Cara opener is tegen wie ze het verhaal verteld. Ze vertelt steeds meer details met de waarheid, tot ze het volledige verhaal verteld. Ik vond het geweldig om dit deel meerdere keren te lezen doordat het steeds anders werd. Bij iedere keer krijgen we een betere kijk op Cara haar verhaal en waarom ze wordt verscheurt door schuldgevoelens. Er zitten veel details in het boek die een kleine leidraad vormen doorheen het verhaal. Ik vond het prachtig hoe deze kleine details steeds op een subtiele manier terugkwamen doorheen het verhaal. Dit maakte het verhaal heel pakkend en aangrijpend.
Ik vond het een heel aangrijpend verhaal en af en toe heb ik een traantje weggepinkt. Ik vind het prachtig en zeker een aanrader. Dit verhaal zou ik meerdere keren kunnen lezen.
- Auteur: Nina de Pass
- Genre: Young Adult
- Thema's: Rouwen, verdergaan met het leven, vertrouwen
- Uitgeverij: Unieboek | Het Spectrum
- Publicatie datum: 16 April 2020
- Omvang: 318 pagina's
- Waardering: * * * *