Uitverkoren - Veronica Roth recensie

Ergens vlak bij Chicago drong op een duistere dag het kwaad de wereld binnen en bracht chaos en verwoesting. Vijf schijnbaar doodgewone tieners - Sloane, Matt, Ines, Albie en Esther - werden opgeroepen zich te melden. Eén van hen zou 'de uitverkorene' zijn die de wereld kon redden. En waar of niet, het werkte: het kwaad werd verslagen en de aarde was veilig. Tot nu. Tien jaar later is de wereld de tragedie bijna vergeten. Maar Sloane niet. Zij wordt nog elke dag achtervolgd door haar verleden: letterlijk, door de paparazzi die haar maar niet met rust laten, en figuurlijk, door het kwaad dat haar nog altijd nachtmerries bezorgt. Op het tienjarig jubileum van hun overwinning slaat het noodlot opnieuw toe: een van de vijf overlijdt. En als de overige vier zich verzamelen voor de begrafenis, op de plek waar het tien jaar geleden allemaal begon, doen ze een huiveringwekkende ontdekking die alles op losse schroeven zet.

Ik had enorm genoten van de divergent films toen deze uitkwamen. Om onbekende reden (waarschijnlijk uitstelgedrag en om het 'te veel boeken kopen' - probleem heb ik de divergent boeken nog niet gelezen. De films hadden echter een zeer goede indruk achtergelaten waardoor ik toch stond te springen om de nieuwe Veronica Roth te lezen toen deze uitkwam.

Toen ik het verhaal begon was ik onmiddellijk in het boek gezogen. Het had me meteen mee vanaf pagina 1 en het begon heel mysterieus. Na een tijdje werd dit gevoel minder. Het boek begon mijn aandacht te verliezen en ik merkte dat ik meer en meer moeite moest doen om te kunnen doorlezen. Er kwamen veel artikels in het verhaal aan bod, die naar mijn mening het doel voorbijstreven. Het maakte het verhaal onnodig ingewikkeld en soms had ik het gevoel dat de artikels werden gebruikt om plaats op te vullen. Ik begreep steeds minder en minder van het verhaal, en vond dat de boodschap van het verhaal steeds minder goed overkwam. Ik had het gevoel dat de schrijfster zelf haar doel een beetje uit het oog was verloren.

Na verloop van tijd kwam de spanning terug op gang en nam mijn aandacht naar het boek weer toe. Het werd terug interessanter en ik merkte dat ik een voorliefde voor de slechterik begon te krijgen (Mox) wat het verhaal nog interessanter maakte. Ik merkte wel dat ik geen klik had met het hoofdpersonage (Sloane). Haar personage sprak me niet geheel aan en dat wekte averechts naar het verhaal toe naar mijn mening.

Het einde van het verhaal zat vol spanning en had opnieuw mijn aandacht opgeëist. De spanning steeg, maar bereikte geen hoogtepunt. Het verhaal nam een aantal ingewikkelde wendingen waardoor ik de draad opnieuw kwijt was en waardoor ook mijn aandacht verminderde.

De verhaallijn zelf vond ik heel goed! Dit is naar mijn mening het perfecte verhaal om een film van te maken (als ze de artikels achterwegen laten)! Moest er beslist worden om dit boek te verfilmen, dan zal ik zeker een van de eerste zijn om deze in de bioscoop te gaan zien!

Over het algemeen was het boek wel goed om te lezen, maar het heeft mij jammer genoeg niet echt weten te overtuigen, en had ik net iets meer verwacht van dit verhaal.

- Auteur: Veronica Roth

- Genre : Fantasy

- Thema's: Einde van de wereld, vertrouwen, ....

- Uitgeverij: Boekerij

- Publicatie datum: 18/06/2020

- Omvang: 429 pagina's

- Waardering: * * *

Bedankt Lannoo voor dit recensieexemplaar <3